அமெரிக்கா, சீனா போன்ற போரிடும் யானைகளின் காலடியில் புல்லாக இருக்க இந்தியாவால் முடியாது!

இரண்டு வல்லரசுகளுக்கு இடையிலான இந்த வர்த்தகப் போர், பாதிக்கப்பட்ட அனைத்து நாடுகளுக்கும் சாத்தியக்கூறுகளுக்கான கதவுகளைத் திறந்துவிட்டது. அத்தகைய நாடுகளில் இந்தியாவும் ஒன்று; அது மீண்டும் கோவிட் சகாப்த சீர்திருத்தங்களை முன்னெடுத்துச் செல்ல வேண்டும்.

விளக்கப்படம்: மணாலி கோஷ் | திபிரிண்ட்

டொனால்ட் டிரம்ப் உலகிற்கு வர்த்தகப் போரில் 90 நாள் இடைவெளி அளித்து, தனது வர்த்தகப் போர் குறித்த தெளிவை உருவாக்கியுள்ளார், அதே நேரத்தில் சீனா மீதான வரிகளை 145 சதவீதமாக உயர்த்தியுள்ளார். இதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, சீனா உடனடியாக வரிகளை 125 சதவீதம் அதிகரித்தது. இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை, இது இரண்டு வலிமைமிக்க யானைகளுக்கு இடையிலான ஒரு குறியீட்டு சண்டை. இரண்டு யானைகள் சண்டையிடும்போது என்ன நடக்கும் என்பது நம் அனைவருக்கும் தெரியும். அவர்களின் காலடியில் புல் நசுக்கப்படுகிறது. இப்போது இங்கே மூன்று கேள்விகள் எழுகின்றன.

• இந்தியா ஒரு சிறிய உயிரினமா?
• இந்தியா ஒரு சிறிய உயிரினமாக மாற முடியுமா?
• இந்தப் போரில் ஒரு சிறிய உயிரினத்தைப் போல நசுக்கப்படுவதைத் தவிர்க்க இந்தியா என்ன செய்ய முடியும், இந்தப் போரிலிருந்து அது எவ்வாறு பயனடைய முடியும்?

இரண்டு வல்லரசுகளுக்கு இடையிலான இந்த வர்த்தகப் போர், பாதிக்கப்பட்ட அனைத்து நாடுகளுக்கும் சாத்தியக்கூறுகளுக்கான கதவுகளைத் திறந்துவிட்டது. அத்தகைய நாடுகளில், இந்தியாவும் ஒன்று. இந்த வரிகளை எதிர்கொள்ளும் நிலையில், சீனா போட்டியிட முடியாத அமெரிக்க சந்தைகளுக்கான பொருட்களை இந்தியா தயாரிப்பதுதான் குறைந்தபட்சம் செய்ய முடியும். முதலில் வருவது ஆப்பிள் போனாக இருக்கலாம், ஆனால் சீனா அமெரிக்காவிற்கு ஏற்றுமதி செய்யும் பொருட்களின் பட்டியலைப் பார்த்து, அவற்றின் மீது 30-40 சதவீத வரியைச் சேர்த்தால் (145 சதவீத வரி இறுதியில் குறைக்கப்படும் என்றாலும்), பில்லியன் கணக்கான டாலர் மதிப்புள்ள ஏற்றுமதிகள் பாதிக்கப்படலாம். இதேபோல், வரிகளில் உள்ள வேறுபாட்டைக் கருத்தில் கொண்டு, அமெரிக்காவிலிருந்து சீனாவிற்கு சில பொருட்களை இந்தியா ஏற்றுமதி செய்ய முடியும்.

ஒரு நண்பர் அல்லது கூட்டாளியின் இக்கட்டான நிலையைப் பயன்படுத்திக் கொள்வது பொதுவாக ஒரு நல்ல விஷயமாகக் கருதப்படுவதில்லை, ஆனால் டிரம்ப், தனது கூட்டாளிகளிடம் ஆக்ரோஷமான மற்றும் துஷ்பிரயோக அணுகுமுறையைக் கடைப்பிடிக்கும் இந்த நேரத்தில், அதை ஒரு கெட்ட விஷயமாகக் கருதக்கூடாது. டிரம்ப் ஒரு அறிக்கையை வெளியிடுகிறார், ‘அவர்கள் அனைவரும் என்னை அழைத்து, “ஐயா, இந்த ஒப்பந்தத்தை எங்களுக்குச் செய்யுங்கள், நாங்கள் உங்களுக்கு அடிபணிய தயாராக இருக்கிறோம்” என்று கூறுகிறார்கள். இதையெல்லாம் டிரம்ப் சீனாவை பற்றி சொல்லவில்லை, ஐரோப்பா, ஆஸ்திரேலியா மற்றும் இந்தியாவின் முக்கிய நாடுகள் உட்பட அவரது நட்பு நாடுகளான 75 நாடுகளை பற்றி சொல்கிறார்.

எந்தவொரு நெருக்கடியையும் பயன்படுத்திக் கொள்வது தவறு என்று நாங்கள் தொடர்ந்து கூறி வருகிறோம், ஆனால் இங்கே இந்தியா அத்தகைய வாய்ப்புகளைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளவில்லை. கோவிட் சூழலில் கொடுக்கப்பட்ட அனைத்து வாக்குறுதிகளும் மறக்கப்பட்டுவிட்டன. விவசாய சீர்திருத்தச் சட்டம் மற்றும் தொழிலாளர் சட்டம் (இந்த எழுத்தாளர் வரவேற்றது) ஆகியவை கிடப்பில் போடப்பட்டுள்ளன.

2021 ஆம் ஆண்டில், மூலோபாய விஷயங்களைத் தவிர, வணிகத்தின் அனைத்துப் பகுதிகளையும் அரசாங்கம் தனியார் துறையிடம் ஒப்படைக்கும் என்று பிரதமர் தெளிவாகக் கூறியிருந்தார். ஆனால் 2017 முதல் நடந்து வரும் ஏர் இந்தியாவின் விற்பனையைத் தவிர, இப்போது தனியார்மயமாக்கல் பற்றிய பேச்சுக்கே இடமில்லை.

ஐடிபிஐ வங்கியின் ‘கிட்டத்தட்ட முடிந்துவிட்ட’ தனியார்மயமாக்கல் இன்னும் ‘கிட்டத்தட்ட’ கட்டத்தில் சிக்கியுள்ளது. இந்த ஆண்டு பட்ஜெட்டில், ‘PSU’-வில் முதலீட்டிற்காக ரூ.5 டிரில்லியன் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது. பல மேற்கத்திய ஜனநாயக நாடுகளைப் போல ரூபாய் நோட்டுகளை அச்சிட்டு விநியோகிக்காமல், நிதிப் பற்றாக்குறையை நிர்வகிப்பதன் மூலம், கோவிட் காலத்தின் போது பொறுமையைக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் மோடி அரசாங்கம் பாராட்டத்தக்க பணியைச் செய்தது. ஆனால் துரதிர்ஷ்டவசமாக, நீண்டகாலமாக எதிர்பார்க்கப்பட்ட பெரிய சீர்திருத்தம் நெருக்கடியைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளத் தவறிவிட்டது. ‘தன்னம்பிக்கை’ மற்றும் ‘இந்தியாவில் தயாரிப்போம்’ ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு புதிய பொருளாதார நிகழ்ச்சி நிரலை அரசாங்கம் முன்வைத்தது. உற்பத்தி சார்ந்த ஊக்கத்தொகைகள் (PLI-Production-Linked Incentives) மற்றும் வணிகம் செய்வதை எளிதாக்குதல் (EODB- Ease of Doing Business) என்ற பெயரில் பெரும் தொகைகள் வாக்குறுதியளிக்கப்பட்டன.

PLI துறையில் அரை மனதுடன் முன்னேற்றம் ஏற்பட்டுள்ளது. உற்பத்தி கிடப்பில் உள்ளது. சில PLI முன்னோக்கி நகர்த்தப்பட்டுள்ளது, முக்கியமாக ஐபோன்களின் விஷயத்தில். இந்த யானைச் சண்டைக்கு மத்தியில் இந்த ஒரு விஷயம் இந்தியாவுக்கு எவ்வளவு பலத்தைக் கொடுத்திருக்கிறது என்று பாருங்கள்.

EoDB முன்னணியில் நிலைமை என்ன? இந்தியாவின் தரவரிசை மேம்பட்டுள்ளது, ஆனால் அது இழுபறியாக உள்ளது. அரசாங்கத்தின் வெளிப்படையான விமர்சகரான தொழில்முனைவோரும் தொடர் முதலீட்டாளருமான மோகன்தாஸ் பாய் இதைப் பற்றி மேலும் சொல்ல முடியும். அவரைப் போன்ற அனுபவம் வாய்ந்தவர்கள் இவ்வளவு அவநம்பிக்கையுடன் இருந்தால், புதிய தொழில்முனைவோரின் நிலை என்னவாக இருக்கும் என்பதை நீங்கள் கற்பனை செய்யலாம். மோடி பத்தாண்டுகளில் செய்யப்பட்ட புரட்சிகரமான பொருளாதார சீர்திருத்தம் ஜிஎஸ்டி என்று கூறப்படுகிறது. ஆனால் நடுத்தர மற்றும் சிறு நிறுவனங்களை (MSMEs) கேளுங்கள், அதன் செயல்முறைகள் எவ்வளவு சிக்கலானவை, சட்டரீதியாக சர்ச்சைக்குரியவை மற்றும் நிதி ரீதியாக சிக்கலானவை. அதே மனநிலையுடன் ஒரே குழுவைப் பார்த்தால், அவர்களுக்கு எந்தப் புதிய அமைப்பு வழங்கப்பட்டாலும், அதை அதே பழைய இயந்திரத் துப்பாக்கியின் புதிய மாதிரியாகக் கருதுகிறார்கள்.

புல்லைப் போல வெட்டப்படுவதைத் தவிர்க்க, இந்தியா கோவிட் கால சீர்திருத்தங்களின் யோசனையை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். வர்த்தகப் பிரச்சினை உற்பத்தி செய்யப்பட்ட மற்றும் விவசாயப் பொருட்களுக்கு மட்டுமே முழுமையாக மட்டுப்படுத்தப்படும். அமெரிக்காவிற்கான நமது மொத்த ஏற்றுமதியில் சேவைத் துறை 40 சதவீதத்தைக் கொண்டுள்ளது, ஆனால் அது கணக்கிடப்படவில்லை. எந்தவொரு பொருட்களும் எல்லையைக் கடக்காததால் இவற்றுக்கு வரி இல்லை.

சீனாவிலிருந்து இடம்பெயர்வு ஏற்படுவதைப் பயன்படுத்திக் கொள்ள இந்தியா எவ்வளவு விரைவாக புதிய உற்பத்தியைத் தொடங்க முடியும்? மாறாக, கட்டணங்கள் வெகுவாகக் குறைக்கப்பட்டால் – அவை நிச்சயமாகக் குறைக்கப்படும், குறைக்கப்பட வேண்டும் – நமது உற்பத்தி நிலைத்து நிற்கும் அளவுக்கு வலுவாக உள்ளதா? இதற்கு அரசாங்கம் என்ன செய்ய வேண்டும்? மானியங்கள் சோம்பேறித்தனமானவை, பிற்போக்குத்தனமானவை, விலை உயர்ந்தவை, மேலும் டிரம்ப் அவற்றை நியாயமற்றவை என்று நிராகரிப்பார்.

அமெரிக்கா ஒட்டுமொத்தமாக வரி இல்லாத பொருளாதாரம். இதன் மூலம் இந்தியாவிற்கு 45 பில்லியன் டாலர் வர்த்தக உபரி கிடைக்கிறது. வரிகள் ரத்து செய்யப்பட்டாலும், அமெரிக்கா இந்தியாவிற்கு ஏற்றுமதி செய்ய மிகக் குறைவாகவே இருக்கும். உற்பத்தியாளர் இது எந்த வித்தியாசத்தையும் ஏற்படுத்தாது என்று கூறுகிறார். கனிம எண்ணெய் மற்றும் விலையுயர்ந்த கற்கள் ஆகிய இரண்டு பொருட்களையே அது அதிகமாக ஏற்றுமதி செய்கிறது.

இயந்திரங்கள் மற்றும் உபகரணங்கள், மின் சாதனங்கள் மற்றும் கண் பராமரிப்பு உபகரணங்கள் போன்ற உற்பத்தி செய்யப்பட்ட பொருட்களின் மொத்த மதிப்பு சுமார் $8 பில்லியன் ஆகும். இதற்கு நேர்மாறாக, இந்தியாவின் பொருட்கள் (எங்கள் ஏற்றுமதியில் இரண்டு பெரிய பங்களிப்புகள்) மின்சாரம் மற்றும் மருந்துகள் போன்றவை அந்தத் தொகையை விட மூன்று மடங்கு (26.5 பில்லியன் டாலர்) மதிப்புடையவை.

இவை தவிர, விவசாயம் தொடர்பான பெரும்பாலான பொருட்களை இந்தியா அமெரிக்காவிலிருந்தே வாங்குகிறது. டிரம்ப் இப்போது அதை பெரிய அளவில் விரிவுபடுத்த விரும்புகிறார். இது அவர்களின் விவசாயிகளுக்கு நேரடியாகப் பயனளிக்கிறது. பீக்கன் கொட்டைகள் முதல் சமையல் எண்ணெய்கள் வரை, இந்தியா அங்கிருந்து இறக்குமதி செய்யும் அனைத்து விவசாயப் பொருட்களுக்கும் அதிக வரி விதிக்கப்படுகிறது. மீன், இறைச்சி மற்றும் பால் பொருட்கள் மீது அதிக வரி விதிக்கப்படுவதால், அவற்றின் அமெரிக்க ஏற்றுமதி சாத்தியமற்றது. ஏற்றுமதி உபரியாக அமெரிக்கா ‘உற்பத்தி’ செய்யும் ஒரே பொருட்கள் இவைதான்.

பல்வேறு நாடுகளால் எடுக்கப்பட்ட கட்டுப்பாட்டு நடவடிக்கைகள் குறித்த அமெரிக்க வர்த்தக பிரதிநிதிகள் அறிக்கையில் இந்தியா தொடர்பான பகுதியை கவனமாகப் படியுங்கள். விவசாயப் பொருட்களுக்கோ அல்லது அமெரிக்க மாடுகளின் பாலில் இருந்து தயாரிக்கப்படும் பால் பொருட்களுக்கோ இந்தியா கோரும் “GMO அல்லாத” சான்றிதழ், வரி அல்லாத கட்டுப்பாடுகளில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளதை நீங்கள் காண்பீர்கள்.

டிரம்பிற்கு விவசாயம் மிகவும் முக்கியமானது, மேலும் இயந்திரங்கள், பாய்லர்கள், மின்னணுவியல் மற்றும் விலையுயர்ந்த கற்கள் மீதான குறைந்த வரிகளிலிருந்து தப்பிக்க முடியும் என்று நினைக்கும் எவரும் விவசாயத்தை பின்னுக்குத் தள்ளினால் அது தவறாகிவிடும். அதே நேரத்தில், இந்தியா அமெரிக்காவின் முக்கியமான நட்பு நாடு என்றும், மோடியும் டிரம்பும் மிகவும் நல்ல நண்பர்கள் என்றும், அதனால் இந்தியா ஒரு சிறப்பு அந்தஸ்தைப் பெறுகிறது என்றும் மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்தப்படுகிறது. ஆனால் டிரம்ப் தனது கூட்டாளிகளிடம் மிகவும் முரட்டுத்தனமாக நடந்து கொள்கிறார். ‘நான் சீனா மாதிரி யானையோட மல்யுத்தம் பண்ணும்போது, ​​என் நண்பர்கள் ஏன் கொஞ்சம் புத்தியைக் காட்டி எனக்கு வெற்றி பெற உதவக் கூடாது?’என்று கூட அவர் கேட்கலாம்.

இது சில கடினமான நடவடிக்கைகளை எடுக்க ஒரு வாய்ப்பு. விவசாயம் அல்லாத பொருட்களுக்கான சுங்க வரியைக் குறைப்பது எளிது. ஆனால் இந்தியாவின் பாரம்பரிய பாதுகாப்பின்மை உணர்வு மற்றும் சுதேசி/ஆர்எஸ்எஸ் மற்றும் இடதுசாரி அறிவுஜீவிகளின் இரட்டை அழுத்தம் ஆகியவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு, பால் பொருட்கள் மற்றும் இறைச்சி இறக்குமதிக்கு இந்தியா தனது கதவுகளைத் திறக்க முடியுமா? ஒரு சிரமமான கேள்வி என்னவென்றால்: நமது வளர்ந்து வரும் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய போதுமான பால் மற்றும் பால் சார்ந்த பொருட்களை உற்பத்தி செய்கிறோமா? இது மிகவும் கடினமான கேள்வி, இந்த விஷயத்தில் டிரம்ப் கடும் அழுத்தத்தைக் கொடுக்க வாய்ப்புள்ளது.

உயிரி தொழில்நுட்பம் மற்றும் நவீன விதைகள் பற்றிய சதி கதைகள் இந்திய விவசாயத்தைத் தடுத்து நிறுத்தியுள்ளன. இது நம்மை பருத்தியின் முக்கிய ஏற்றுமதியாளராக இருந்து இறக்குமதியாளராக மாற்றியுள்ளது. டெல்லி பல்கலைக்கழகத்தின் ‘மேக்-இன்-இந்தியா’ கடுகு வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத்தில் மோடி அரசு அளித்த நிலைப்பாட்டிலிருந்து தெளிவாகத் தெரிகிறது, இது மரபணு மாற்றப்பட்ட விதைகளுக்கு மோடி அரசு இனி எதிரானது அல்ல. இதற்கு ஒரு துணிச்சலான முன்முயற்சி தேவை.

உற்பத்திப் பாதுகாப்பு மற்றும் விவசாயத்தில் வரலாற்று ரீதியான தயக்கம் ஆகிய இரட்டை அழுத்தங்களிலிருந்து இந்தியா விடுபட்டு புதிய பொருளாதார சுதந்திரத்தைப் பெற வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது. பாதுகாப்புவாதத்திலிருந்து விடுதலை பெறுவது, சோசலிசத்தின் பாலைக் குடித்து கொழுத்து வளர்வதற்குப் பதிலாக, எஃகுத் தொழில் உட்பட இந்தியத் தொழில்துறையை போட்டித்தன்மை வாய்ந்ததாக மாற்றும். வரலாறு அளித்த தயக்கங்களிலிருந்து விடுதலை பெறுவது, விவசாய சீர்திருத்தங்களுக்குத் திரும்புவதை துரிதப்படுத்தும், மேலும் உபரி உற்பத்தி செய்யும் இந்திய விவசாயியை கோதுமை மற்றும் அரிசியின் பிடியிலிருந்து விடுவிக்கும். இதற்கெல்லாம் அரசியல் திறமையும் துணிச்சலும் தேவைப்படும்.

இந்த அளவிலான பொருளாதார சீர்திருத்தங்கள் மட்டுமே இந்தியா தனது நலன்களைப் பாதுகாத்து, எந்த இழப்பும் இல்லாமல் முன்னேற்றமடைய உதவும். இது போன்ற வாய்ப்பு ஒரு தலைமுறைக்கு ஒரு முறைதான் வரும். உங்கள் சிறந்த நண்பர்களில் ஒருவரும், உங்கள் மோசமான போட்டியாளர்களில் ஒருவருமான இரண்டு யானைகள் ஒன்றுக்கொன்று சண்டையிடுகின்றன. இப்போது நீங்கள் என்னவாக வேண்டும் என்பதை நீங்கள் தீர்மானிக்க வேண்டும். நீங்கள் நிச்சயமாக நசுக்கப்படும் புல்லாக இருக்க விரும்ப மாட்டீர்கள்.

(மொழிபெயர்த்தவர் சுபத்ரா)